

69
5.
CELASTRACEAE
Euonymus L. Euonymus latifolius (L.) MILLER subsp. cauconis COODE ET CULLEN,
Ġğ ağacı
6.
FABACEAE
Astragalus L. Astragalus anthylloides LAM.,
ġiĢik geven
Trigonella L. Trigonella rhytidocarpa BOISS. ET BAL.
7.
ORCHIDACEAE
Epipactis ZINN Epipactis pontica TAUB.
2.1.2.1.6.2. Karabük Ġli Botanik Turizmi ile Ġlgili Varlıklar
Safran (
Crocus sativus)
:
Türkiye‟de ağırlıklı olarak Safranbolu‟da yetiĢen ve Ģehre de adını
veren safran bitkisi, botanik turizmi açısından değerlendirildiğinde bölge açısından büyük önem
taĢımaktadır. GeçmiĢte Safranbolu‟da 40 kadar köyde safran yetiĢtirildiği kaydedilmiĢtir. Bugün
ülkemizde safran yetiĢtiriciliği, yalnızca Safranbolu‟da Davutobası (dört aile), Yörük (bir aile),
AĢağıgüney (bir aile) köylerinde olmak üzere üç köyde, 4310 m² alanda devam ettirilmeye
çalıĢılmaktadır. Toplam üretim yılda 7-10 kg arasındadır
(Safranbolu.gov.tr, 2011).
Safranın dünyada 70 cinsine ait 1800 türü bulunmaktadır. Anadolu florasında ise, Crocus
cinsine ait 40 tür saptanmıĢtır. Bu türlerin bir kısmı ilkbaharda, bir kısmı da sonbaharda çiçek
açmaktadır. Safranbolu‟da yetiĢen safran bitkisi sonbaharda çiçek açmaktadır. Çiçeklenme, Ekim ayının
üçüncü veya dördüncü haftasından baĢlayarak 15 Kasım‟a kadar sürmektedir. Her bir bitkiden
ortalama 7-8 adet çiçek alınmaktadır. Çiçekler viyole (mor) renkli olup, her çiçekte sarı renkli üç adet
erkek organ bulunmaktadır. Çiçeğin asıl önemli olan organı, diĢi organıdır. Bir adet olan diĢi organ
yumurtalık (ovary), yumurta borusu ve tepecik (stigma)‟dan oluĢmaktadır. Tepecik (stigma) koyu
kırmızı renktedir. Bitkinin yararlanılan organı, iĢte bu üç parçalı olan tepecik kısmıdır. Bu kısma “safran”
da denilmektedir.
Fotoğraf 35: Safran
(Corocus sativus),
Safranbolu, Karabük
Foto: Ali Göçmen